Η Ρεφλεξολογία είναι μία ήπια, φυσική ,αφάρμακος ,ολιστική και συμπληρωματική αγωγή.
Συμβάλλει στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Προσφέρει βαθιά χαλάρωση μειώνοντας σημαντικά τις επιπτώσεις του στρες.
Πως γίνεται η εφαρμογή της
Η εφαρμογή της γίνεται με ειδικές πιέσεις και χειρισμούς σε συγκεκριμένα σημεία κυρίως στα πέλματα και στις παλάμες, με τα χέρια του κατάλληλα εκπαιδευμένου Ρεφλεξολόγου και δεν απαιτεί κάποιο άλλο μέσο ή ειδικό εξοπλισμό.
Τι εκπαίδευση έχουν τα μέλη του Σωματείου Επαγγελματιών Ρεφλεξολόγων
Τα μέλη του Σωματείου Επαγγελματιών Ρεφλεξολόγων (Σ.Ε.Ρ.) έχουν τις κατάλληλες γνώσεις και είναι άριστα εκπαιδευμένοι στο να εφαρμόζουν Ρεφλεξολογία και σε πολλές περιπτώσεις συνεργάζονται και με τον θεράποντα Ιατρό προς όφελος του ενδιαφερόμενου.
Έχουν παρακολουθήσει τουλάχιστον 500 ώρες εκπαίδευσης σε 2 ακαδημαϊκά έτη σε σχολή που επιβλέπει το ΣΕΡ.
Τα μέλη του Σωματείου Επαγγελματιών Ρεφλεξολόγων (Σ.Ε.Ρ.) εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους και τις τεχνικές τους με σεμινάρια που παρακολουθούν στα συνεργαζόμενα κέντρα εκπαίδευσης καθώς και στο σωματείο μέσω του προγράμματος “Δια βίου εκπαίδευση“. Το πρόγραμμα αυτό αποτελεί προνόμιο των μελών του Σ.Ε.Ρ. και ξεκίνησε το 2018 για τα δόκιμα και τακτικά μέλη του. Η θεματολογία των εκπαιδεύσεων αφορά Ιατρικά θέματα με ομιλητές γιατρούς διαφορετικών ειδικοτήτων, θέματα ψυχολογίας από ειδικούς ψυχολόγους, θέματα που προκύπτουν από την συνεργασία με άλλους συμπληρωματικούς κλάδους και ειδικότητες.
Πόση ώρα διαρκεί μια συνεδρία
Μια ολοκληρωμένη συνεδρία Ρεφλεξολογίας διαρκεί 45′-60’ ανάλογα τις ανάγκες κάθε περίπτωσης.
Κόστος συνεδρίας
Το Σωματείο Επαγγελματιών Ρεφλεξολόγων (Σ.Ε.Ρ.) δεν καθορίζει και δεν επεμβαίνει στην τιμολογιακή πολιτική των μελών του.
Πως θα ξέρω αν ο Ρεφλεξολόγος είναι μέλος του Σωματείου Επαγγελματιών Ρεφλεξολόγων
Ο επαγγελματίας Ρεφλεξολόγος και μέλος του Σωματείου Επαγγελματιών Ρεφλεξολόγων (Σ.Ε.Ρ.). διαθέτει ειδική ταυτότητα μέλους και οφείλει να την επιδεικνύει σε κάθε ζήτηση της από τον πελάτη.
Η ταυτότητα φέρει:
το σήμα του σωματείου μας, το ονοματεπώνυμο, αριθμό μητρώου, μοναδικό αριθμό ταυτοποίησης, του μέλους και το τρέχον έτος.
Ο επαγγελματίας Ρεφλεξολόγος που διαθέτει δικό του χώρο, έχει σε εμφανές σημείο τη βεβαίωση μέλους της τρέχουσας χρονιάς από το Σωματείο Επαγγελματιών Ρεφλεξολόγων(Σ.Ε.Ρ.). Η βεβαίωση αυτή ανανεώνεται κάθε χρόνο .
Η Ρεφλεξολογία δεν είναι:
-Μασάζ
-Εναλλακτική Ιατρική
-Φυσικοθεραπευτική πράξη
-Διαγνωστική μέθοδος
Η Ρεφλεξολογία Σήμερα
Η Ρεφλεξολογία συγκαταλέγεται στις Συμπληρωματικές Αγωγές με το σχετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου της Ευρώπης το 1997 .
Report 6 March 1997 PE 216.066/fin. A4-0075/97 on the status of non-conventional medicine
Η Ρεφλεξολογία είναι ελεύθερο επάγγελμα, αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Οικονομικών, με κωδικό στην εφορία:
ΚΑΔ: 86901912 ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑΣ
Δεν υπάρχει ακόμη εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό.
Σε κάποιες χώρες ,όπως η Δανία , η Ρεφλεξολογία περιλαμβάνεται στο κρατικό σύστημα υγείας τους.
Η ιστορία της Ρεφλεξολογίας
Οι ρίζες της ρεφλεξολογίας είναι δύσκολο να ταξινομηθούν. Η πράξη της χρήσης της αφής και της πίεσης στο πόδι έχει ειπωθεί ότι τεκμηριώνεται σε αιγυπτιακές και κινεζικές κουλτούρες. Η πρακτική της σύγχρονης Ρεφλεξολογίας προέρχεται από τη γνώση που ήταν γνωστή στις αρχαίες κοινωνίες της Αιγύπτου, της Ινδίας και της Κίνας. H Ρεφλεξολογία έχει ασκηθεί στην Κίνα για πάνω από 5.000 χρόνια.
Ο Ιπποκράτης που γεννήθηκε γύρω στο 460 π.Χ. όσο και ο Γαληνός που έζησε μεταξύ του 129 μ.Χ. – 100 μ.Χ. μίλησε για τις πιέσεις του ποδιού για να επηρεαστεί την ευεξία. Πιστεύεται από πολλούς ότι η πρακτική των πιέσεων στο πόδι έχει εξαπλωθεί από την Αίγυπτο σε όλη την Ευρώπη με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
2500 π.Χ.: έχουμε την πρώτη απεικόνιση αγωγής μέσω πιέσεων στα πέλματα. Υπάρχει μια αρχαία αιγυπτιακή σκηνή σε πάπυρο που απεικονίζει άνδρες να πιέζουν με τα χέρια τους, τα πόδια άλλων ανδρών. Βρέθηκαν έξι εικονογραφήματα παιδικής γέννησης, οδοντοτεχνίας, βαλσαρίσματος, φαρμακολογίας και πιέσεων στα πόδια που προσομοιάζουν με την Ρεφλεξολογία, στον τάφο του Ανκμάχορ (ο ανώτατος αξιωματούχος μετά τον βασιλιά) στο Σακκάρα (τον τάφο του ιατρού) κοντά στο Κάιρο. Η ζωγραφική απεικόνισε άντρες που έχουν τα χέρια και τα πόδια τους να εργάζονται. με τα χέρια του στο πόδι του άλλου.Πιστεύεται ότι αυτή η πρακτική εκτελέστηκε προς όφελος του ατόμου που έλαβε τη αγωγή, καθώς τα μεταφρασμένα ιερογλυφικά λένε:
-“Κάνε με καλά χωρίς να με πονέσεις”
-“Θα πράξω κατά τέτοιο τρόπο ώστε να με παινέψεις
2ος αιώνας π.Χ. είναι η πρώιμη μαρτυρία από τα «ιστορικά αρχεία» που γράφει ο Sima Qian της κινεζικής ρεφλεξολογίας που χρονολογείται από το πότε ο Δρ Yu Fu (στην κινεζική γλώσσα Yu σημαίνει θεραπεία και Fu σημαίνει ποδός) θεραπεύονται ασθενείς χωρίς βότανα και βελονισμό, μασάζ και “η ασθένεια ανταποκρίθηκε σε κάθε κτύπημα του”.
250 π.Χ.: Ο Δρ. WaldeMar E. Sailor έψαχνε για τα ίχνη του Βούδα για είκοσι πέντε χρόνια και τα έχει εντοπίσει στο Αφγανιστάν, το Μπουτάν, την Καμπότζη, την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία, την Κορέα, το Λάος, τη Μαλαισία, τις Μαλδίβες, Λάνκα, Ταϊλάνδη και Ένωση Μυανμάρ. Κάθε σύμβολο αποτύπωσης ήταν διαφορετικό, μερικοί δεν είχαν κανένα σύμβολο, αυτό σήμαινε διαφορετικό χρόνο και πολιτισμό. 790 π.Χ.: To πέτρινη σκάλισμα του ποδιού του Βούδα, με σανσκριτικά σύμβολα στη σόλα, βρέθηκε στο ναό Ιατρικής Διδασκαλίας στη Νάρα της Ιαπωνίας.
1275-1292: Ο Μάρκο Πόλο ταξίδεψε στην Κίνα και στους Δομινικανούς και Φραγκισκανούς ιεραπόστολους, πιστώνεται με την προσθήκη της αρχαίας κινεζικής τεχνικής μασάζ στην Ευρώπη.
1582: Ο Δρ Adamus και ο Δρ. A’tatis έγραψαν ένα βιβλίο για τη θεραπεία Ζώνης
1583: Ο Δρ BAll από τη Λειψία έγραψε ένα βιβλίο για τη θεραπεία Zone
1690: Ο Jim Rolls ένας Ινδιάνος Cherokee είπε ότ η εν λόγω θεραπεία πίεσης στα πόδια για την αποκατάσταση και την ισορροπία του σώματος έχει περάσει κάτω από τις γενιές. Ένας Ιδιάνος Cherokee, Jenny Wallace από τα βουνά Blue Ridge της Βόρειας Καρολίνας λέει ότι η φυλή του πατέρα (Bear Clan) πιστεύει ότι τα πόδια είναι σημαντικά.
“Τα πόδια σας περπατούν πάνω στη γη και μέσω αυτού το πνεύμα σας συνδέεται με το σύμπαν.
Τα πόδια μας είναι η επαφή μας με τη Γη και τις ενέργειες που διέρχονται από αυτήν”.
Ο Γερμανός φυσιολόγος Johann Auguest Unzer δημοσίευσε το έργο του σχετικά με τις κινητικές αντιδράσεις και χρησιμοποίησε πρώτος τον όρο “αντανακλαστικό”. ‘Aγγλoς ιατρός και φυσιολόγος Marshall Hall, ο οποίος ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την έννοια και εξήγησε τον όρο “αντανακλαστική δράση” εξαιτίας του αποτελέσματος των πειραμάτων του σε ζώα. Μελέτησε τον προμήκη μυελό ή μυελεγκέφαλος και το νωτιαίο μυελό και τις αντανακλαστικές ενέργειές τους. Δηλώνει ότι
“Ο νωτιαίος μυελός αποτελείται από μια αλυσίδα μονάδων που λειτουργεί ως ανεξάρτητα αντανακλαστικά τόξα και η δραστηριότητά τους ενσωματώνει αισθητήρια και κινητικά νεύρα στο τμήμα του νωτιαίου μυελού από το οποίο προέρχονται αυτά τα νεύρα”.
1870: Ο Ιβάν Σέσενοφ, ιδρυτής της ρωσικής φυσιολογίας, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Αντανακλάσεις του εγκεφάλου». Έφερε ηλεκτροφυσιολογία στο εργαστήριο και δίδαξε αυτή τη μέθοδο. Ο ρώσος ιατρός Δρ Ιβάν Παβλόφ , ιδρυτής του ρωσικού ινστιτούτου εγκεφάλου, χρησιμοποίησε τη θεραπεία Zone.
Ο Παβλόφ ενδιαφέρθηκε πολύ για την έρευνα της φυσιολογίας της πέψης των ζώων, τον οδήγησε να δημιουργήσει μια επιστήμη των εξαρτημένων αντανακλαστικών. Επέκτεινε την έρευνά του για τη φυσιολογία της πέψης των ζώων και την επακόλουθη άρθρωση της «επιστήμης των εξαρτημένων αντανακλαστικών». Του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 1904 για το έργο του στα παγκρεατικά νεύρα. Δίδαξε για τα εξαρτημένα αντανακλαστικά.
1878: Ο Γάλλος ιατρός M.J. Babinski, έγραψε ένα δοκίμιο που ονομάζεται “Ένα φαινόμενο των δακτύλων και η συμπτωματολογική του αξία”. Το 1896 έγραψε ένα άλλο δοκίμιο με τα νέα ευρήματά του που ονομάζονται “Planar Skin Reflexes σε ορισμένες οργανικές συνθήκες του κεντρικού νευρικού συστήματος”. 1878: Ο Δρ. Τ. LAuter Brunton έγραψε ένα έγγραφο για τον εγκέφαλο, ένα περιοδικό της νευρολογίας που ονομάζεται «Reflex action ως αιτία της νόσου και τα μέσα θεραπείας».
1880: Ο Sir Henry Head (Αγγλός φυσιολόγος στο Cambridge ) κατάφερε να καταγράψει περιοχές ανάλογα με το τμήμα της σπονδυλικής στήλης στην οποία ανήκε. Μετά από χρόνια έρευνας ίδρυσε επικεφαλής ζώνες οι οποίες επισημαίνονται σήμερα στα βιβλία ανατομίας ως δερμοτόμια. Το έργο του Head κατέδειξε με βεβαιότητα τη νευρολογική σχέση που υπάρχει μεταξύ του δέρματος και των εσωτερικών οργάνων. ‘Η διατριβή του ήταν σχετική με τον πόνο στη σπλαχνική νόσο, δημοσίευσε ένα άρθρο στο Brain, A Journal of Neurology με τίτλο “Στις διαταραχές της αίσθησης με ιδιαίτερη αναφορά στον πόνο της ασθένειας των σπλάχνων”. Ανακάλυψε τις “Ζώνες Κεφαλής” και επίσης απέδειξε ότι η πίεση που ασκείται στο δέρμα και η επίδρασή του στα εσωτερικά όργανα. Έγραψε:
“Η κύστη μπορεί να ενθουσιαστεί για δράση με την τόνωση του πέλματος του ποδιού και οι κινήσεις των ποδιών μπορούν να ανακληθούν γεμίζοντας την ουροδόχο κύστη με υγρό”.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1880 η νευρολογία ως κλάδος της επιστήμης έγινε δικό της πεδίο. Άρθρα σχετικά με την πιο πρόσφατη έρευνα σχετικά με την αντανακλαστική δράση δημοσιεύθηκαν στην Αγγλία στο Brain, A Journal of Neurology. Ένα άρθρο με τίτλο «Reflex Action as Cause of Disease and Means of Cure» του Dr. T. Lauter Brunton συζήτησε την ευεργετική χρήση της πρόκλησης μιας κυψέλης,φουσκάλας στο δέρμα για την επούλωση εσωτερικών προβλημάτων.
1890: Ο Γερμανός γιατρός Δρ. Alfons Cornelius δοκίμασε το αντανακλαστικό μασάζ σε ορισμένες περιοχές του σώματός του για να θεραπεύσει τη δική του ασθένεια. Υπέφερε απο μια σοβαρή φλεγμονή και βοήθησε τον εαυτό του με τη διέγερση διαφορετικών σημείων και περιοχών στο πρόσωπο του όπου σημείωσε τις οδυνηρές περιοχές.
‘Ηταν ο πρώτος που δημοσίευσε στη Βιέννη ένα άρθρο για τη Ρεφλεξολογία Προσώπου.Το άρθρο ονομαζόταν “Druckpunkte” (Σημεία Πίεσης) ,εκδόθηκε το 1902 σε ένα μηνιαίο ιατρικό περιοδικό . Σε αυτό το έργο σημειώνει ότι η εφαρμογή πίεσης προκάλεσε αλλαγές στο σώμα. Παρατήρησε ότι η πίεση σε ορισμένα σημεία που πυροδότησαν μυϊκή συστολή, μεταβολές στην αρτηριακή πίεση, μεταβολή της ζεστασιάς και της υγρασίας στο σώμα, καθώς και επηρέασαν άμεσα τις «ψυχικές διαδικασίες» ή την ψυχική κατάσταση των ασθενών. Ο Κορνέλιος εξηγεί τη θεωρία του πως η εφαρμογή της πίεσης λειτουργεί:
“Είναι μια καθαρά μηχανική παρεμπόδιση των ευαίσθητων νευρώνων, των νευρώνων του συμπαθητικού νευρικού συστήματος.”
Επίσης δήλωσε ότι οι συνθήκες εμφανίζονται ως ευαίσθητα σημεία πίεσης και “εισάγουν την εικόνα της ασθένειας πολύ πριν να αναγνωριστεί ως έκφραση ενός νευρολογικού προβλήματος ».
Στα τέλη της δεκαετίας του 1890 και στις αρχές του 1900 αναπτύχθηκαν τεχνικές μασάζ στη Γερμανία που έγιναν γνωστές ως «αντανακλαστικό μασάζ». Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα οφέλη από τις τεχνικές μασάζ πιστώθηκαν με αντανακλαστικές ενέργειες.
1907: Ο Ρώσος νευροφυσιολόγος και ψυχίατρος Δρ Βλαντιμίρ Μπεχτέρεβ, ο οποίος μελέτησε τους σχηματισμούς του εγκεφάλου και διερεύνησε τα εξαρτημένα αντανακλαστικά. Ήταν ο ιδρυτής της ψυχοκοινωνικής ρεφλεξολογίας. Ξεκίνησε επίσης τον όρο “ρεφλεξολογία” το 1932 και διδάσκει τις «Γενικές Αρχές της Ανθρωπιστικής Ρεφλεξολογίας». Η αρχική δήλωση του Bekhterev ορίζει τη ρεφλεξολογία πολύ διαφορετική από τη σύγχρονη ρεφλεξολογία. Έγραψε:
«Η ρεφλεξολογία, η οποία είναι μια νέα θεωρία, είναι η επιστήμη της ανθρώπινης προσωπικότητας που μελετάται
από την αυστηρά αντικειμενική, βιο-κοινωνική σκοπιά.
1909: Θεραπεία ζώνης
Ο Δρ William FitzGerald (1872-1942) ένας αξιόπιστος ωτορινολαρυγγολόγος από το Κοννέκτικατ διδάσκει στη Βιέννη στην ίδια πόλη και το χρονικό πλαίσιο Ο Δρ Αλφόνς Κορνήλιος δημοσίευσε το βιβλίο του “Σημεία Πίεσης, Προέλευση και Σημασία”.Πιστώνεται με το να είναι ο πατέρας της «θεραπείας ζώνης». Ο FitzGerald δεν δημοσίευσε ποτέ που γνώρισε τη θεωρία της ζώνης θεραπείας ούτε έδωσε καμία πίστωση στις αρχικές πηγές που προηγήθηκαν του. Ο FitzGerald δεν αναφέρεται ούτε σε καμία Ανατολική επιρροή. Είναι γνωστό ότι εργάστηκε στη Βιέννη ξεκινώντας γύρω στο 1899. Είναι εδώ που μπορεί να έχει μάθει για τη χρήση πίεσης στην ιατρική πρακτική. Μετά την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες αρκετά χρόνια αργότερα ανακάλυψε ότι αν εφαρμοζόταν πίεση στη μύτη, το λαιμό και τη γλώσσα, οι αισθήσεις σε συγκεκριμένες περιοχές ήταν νεκρές. Αυτή η θεωρία θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί σε άλλες περιοχές , συμπεριλαμβανομένων των ποδιών και των χεριών και άλλων αρθρώσεων για την παροχή ανακούφισης του πόνου. Η θεραπεία με ζώνη χωρίζει το σώμα σε δέκα ζώνες-πέντε σε κάθε πλευρά του σαγιονιακού επιπέδου. Τα χέρια/τα χέρια και τα πόδια/τα πόδια χωρίστηκαν επίσης σε πέντε ζώνες η κάθε μία. Δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι το FitzGerald απεικονίζει πραγματικά μέσω διαγραμμάτων, τα αντανακλαστικά που εμφανίζονται στα πόδια.
Ο Δρ. Edwin Bowers στο βιβλίο του, συν-συγγραφέας του Dr. FitzGerald, Zone Therapy το 1917, γράφει ότι ο FitzGerald ανακάλυψε θεραπεία ζώνης το 1909, αλλά δεν δίνει καμία ένδειξη από όπου γνώρισε τη θεωρία. Από το 1915 στις αρχές της δεκαετίας του ’30 το θέμα της θεραπείας ζώνης ήταν αμφιλεγόμενο, αλλά τελικά είχε επιτυχία με τους γιατρούς και τους οδοντιάτρους ως μια μορφή ανακούφισης του πόνου ή αναλγησίας.
1911: 0 Γερμανός γιατρός με το όνομα Dr. Barczewski εισήγαγε τον όρο ‘reflexmassage’. Ο όρος αυτός στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από διαφορετικά συστήματα που εφάρμοζαν την πίεση ως μέθοδο θεραπείας και παρουσίασε: “action honoring book of my Reflexmassage” .
1915: Ο Δρ Bowers έγραψε ένα άρθρο που ονομάζεται “Για να σταματήσει αυτός ο πονόδοντος, πιέστε το δάχτυλό σας”. Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Everybody’s.
1917: Ο Δρ Edwin F. Bowers ενθάρρυνε και βοήθησε τον Δρ. Fitzgerald να γράψει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “Ανακούφιση του πόνου στο σπίτι”.
1930:Reflex Work
Ο Δρ Joe Shelby Riley (1856 -1947), εκπαιδευμένος από τον Dr. FitzGerald, ανέπτυξε περαιτέρω θεραπεία ζώνης προσθέτοντας οχτώ οριζόντια τμήματα στις ζώνες των ποδιών και των χεριών. Το έργο του είναι με ακρίβεια η αρχή της ρεφλεξολογίας, όπως είναι γνωστό σήμερα – δηλαδή, τα αντανακλαστικά που βρίσκονται στα πόδια και τα χέρια που ακολουθούν την ανατομία του σώματος. Το έργο του Riley με αντανακλαστικά και ζώνες περιλάμβανε επίσης τα χέρια, σημεία προσώπου και τα αυτιά. Ο Riley πρόσθεσε στο έργο του Fitzgerald και δύο ηλεκτρικά εργαλεία και ανέπτυξε μια τεχνική χειροκίνητης αγκίστρωσης με την οποία ασκείται πίεση.
Δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο “Zone Therapy Simplified”, το οποίο περιγράφει λεπτομερώς τα πρώτα διαγράμματα των αντανακλαστικών σημείων που βρέθηκαν στα πόδια.
1932: Ο Άγγλος φυσιολόγος Sir Charles Sherrington (1861-1952) μελέτησε το νωτιαίο μυελό και αργότερα μελέτησε προβλήματα με νευρικά αντανακλαστικά.
“Οι σωματικές λειτουργίες μας διέπονται από το νευρικό μας σύστημα, το οποίο αποτελείται από πολλά νευρικά κύτταρα με επεκτάσεις ή από νευρικές ίνες, που σχηματίζουν ένα σύστημα συνδέσεων μεταξύ του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού και του υπόλοιπου σώματος. Ορισμένα ερεθίσματα των νευρικών κυττάρων προκαλούν ασυνείδητες μυϊκές κινήσεις ή αντανακλαστικά. “
Διαφώνησε με τον Pavlov και το έργο του απέδειξε ότι οι αντανακλαστικές απαντήσεις είναι πιο περίπλοκες στο γεγονός ότι ολόκληρο το νευρικό σύστημα προσαρμόζεται σε ένα ερέθισμα όταν εφαρμόζεται σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος .Το έργο του Sherrington του απέκτησε το βραβείο Νόμπελ το 1932. Το βραβείο αυτό μοιράστηκε με τον Δρ Edgar Adrian,’Αγγλο φυσιολόγο. Ο ADrian μελέτησε το μηχανισμό της νευρικής δράσης. ηλεκτρικές μελέτες του νευρώνα. και έκανε την ανακάλυψη ότι η ηλεκτρική ένταση του νευρικού παλμού (ή απόκρισης) εξαρτιόταν από το μέγεθος του νεύρου παρά από τη δύναμη του ερεθίσματος.
Για τους ρεφλεξολόγους αυτό σημαίνει ότι η εφαρμογή ελαφριάς πίεσης μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματική με τη μεγάλη πίεση. Άλλοι Γερμανοί συνέβαλαν επίσης στο έργο μας.
Επίσης, το 1932, ο Eunice Ingham, φυσιοθεραπευτής της Αγίας Πετρούπολης, FLORIDA. Η Eunice ήταν φοιτήτρια του Δρ Joe Riley από το 1919 και εργάστηκε για τον Δρ. Riley στην Αγία Πετρούπολη της Φλώριδας και συνέχισε να βελτιώνει το έργο του , συνέχισε να γράφει για τα πόδια και να αναπτύσει περαιτέρω τη θεραπεία ζώνης στην Ρεφλεξολογία. Η σημαντικότερη συμβολή της Eunice στη δουλειά με τα αντανακλαστικά ήταν ότι η εναλλασσόμενη πίεση, αντί να έχει ένα ερεθιστικό αποτέλεσμα, διέγειρε τη θεραπεία. Διαπίστωσε ότι τα
«αντανακλαστικά στα πόδια ήταν μια ακριβής κατοπτρική εικόνα των οργάνων του σώματος».
1938: δημοσίευσε “Stories the feet can tell” και “Zone Therapy and Gland Reflexes” ,
1951: δημοσίευσε “Stories the feet have told” .
Μετά τα βιβλία που δημοσίευσε, έκανε περιοδεία στην Αμερική με τη διεξαγωγή εργαστηρίων με σκοπό να διδάξει στον κόσμο πως μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του, την οικογένεια και τους φίλους του.
1950: Η ανιψιά της Eunice, Eusebia Messenger και ο ανιψιός, Dwight Byers, εντάχθηκαν στη διοργάνωση των εργαστηρίων. Καθώς αυξήθηκε το ενδιαφέρον, ξεκίνησαν ένα σχολείο που ονομάζεται “Εθνικό Ινστιτούτο Ρεφλεξολογίας”. Οι Dwight και Eusebia συνέχισαν να διδάσκουν και να ερευνούν την Reflexology μετά το θάνατο της Eunice το 1974.
Στη δεκαετία του ’50 ο γάλλος ιατρός Paul Nogier που κατοικούσε στη Λυών της Γαλλίας , παρουσίασε για πρώτη φορά τις παρατηρήσεις του σχετικά με τις σωματοτοπικές αντιστοιχίες του αυτιού και ανέπτυξε διαγράμματα που βασίζονται σε αντανακλαστικά σημεία στα εξωτερικά αυτιά. Αυτό αναφέρεται ως Ωτορεφλεξολογία. Ο Δρ Nogier δημιούργησε την ιδέα του χάρτη ,ενός ανεστραμμένου εμβρύου στο εξωτερικό αυτί.
1955 :ένας Γερμανός, W. Kohlrausch έγραψε στο βιβλίο του Reflex Zone Massage ότι οι διαταραχές των οργάνων ακολουθούν αγγειακά κανάλια που συνδέονται με τα αντανακλαστικά των αρτηριών αντί για το νευρικό σύστημα.
1958:η Hanne Marquardt δούλευε σε γερμανικό σανατόριο όταν έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με το βιβλίο του Eunice Ingham, Ιστορίες τα πόδια μπορούν να πει. Το βιβλίο έγινε γνωστό στην Ελβετία τη δεκαετία του 1950 και από εκεί εισήλθε στις γερμανόφωνες χώρες. Στη δεκαετία του 1970 η Hanne, που είχε μελετήσει προσωπικά με την Ingham στην Αμερική, πήρε το έργο της Eunice στη Γερμανία όπου ονομάστηκε Reflex Zone Therapy. Η Marquardt θα συνέχιζε να διδάσκει πολλούς από τους μελλοντικούς δασκάλους της ρεφλεξολογίας σε όλες τις χώρες της Ευρώπης στην καριέρα της πάνω από 50 χρόνια με ρεφλεξολογία.
1969:, ο Mildred Carter, που είχε μελετήσει με την Ingham, έγραψε το “Βοηθώντας τον εαυτό σας με τη Ρεφλεξολογία”. Ήταν το πρώτο βιβλίο που δημοσίευσε ένας μεγάλος εκδότης στις Ηνωμένες Πολιτείες με πωλήσεις άνω των 500.000 αντιτύπων. Αυτό όχι μόνο δημιούργησε μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τη ρεφλεξολογία αλλά και άνοιξε την πόρτα για όλα τα βιβλία αυτοβοήθειας που είναι διαθέσιμα σήμερα. Στη δεκαετία του 1970 και του 80s γράφτηκαν πολλά βιβλία σχετικά με τη ρεφλεξολογία. Σήμερα υπάρχουν αρκετές εκατοντάδες βιβλία για το θέμα σε όλο τον κόσμο.
1970: Ο Dwight Byers μετονόμασε τη Σχολή στη Φλόριντα σε”Διεθνές Ινστιτούτο Ρεφλεξολογίας”. Έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Καλύτερη Υγεία με Ρεφλεξολογία» και ξεκίνησε σχολεία σε όλο τον κόσμο. Αν δεν ήταν ο Dwight Byers , το πεδίο της Ρεφλεξολογίας δεν θα είχε κερδίσει την αποδοχή που είχε τα τελευταία χρόνια.
1984:Ένας άλλος από τους σπουδαστές της Eunice που έγινε συγγραφέας ήταν ο Doreen BAyly από την Αγγλία. Η Doreen Bayly εκπαιδεύτηκε στην Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και ήταν ο πρώτος δάσκαλος στην Ευρώπη για την Eunice που εισήγαγε το έργο εκεί.Έγραψε το στο Reflexology Today .
Ο Σύνδεσμος Ρεφλεξολόγων (AoR), που ιδρύθηκε το 1984, δεν είναι κερδοσκοπικός και είναι ο μόνος βρετανικός σύνδεσμος για την ένταξη στη ρεφλεξολογία, ως οργάνωση που είναι μέλος τόσο του RiEN, όσο και του Forum Reflexology καθώς και του Συμπληρωματικού και Εθνικού Συμβουλίου Υγείας CNHC). Έχει εκπροσώπηση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα για την Ολοκληρωμένη και Συμπληρωματική Υγειονομική Περίθαλψη (PGICH)
1985:Η Νοτια Αφρικανική Εταιρεία Ρεφλεξολογίας (TSARS) ιδρύθηκε το 1985 ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός και ως εκ τούτου δεν συνδέεται με κανένα εκπαιδευτικό ίδρυμα ρεφλεξολογίας. Ως ανεξάρτητη οντότητα TSARS ενεργεί προς το συμφέρον των μελών της και σε επαγγελματικά θέματα σχετικά με τη ρεφλεξολογία.
1991: Οι Αμερικανοί ηγέτες Ρεφλεξολογίας δημιούργησαν το American Certification Board (ARCB) για να ορίσουν τα εθνικά πρότυπα πιστοποίησης μεταξύ του επαγγελματικού ρεφλεξολόγου.
1991: το Διεθνές Συμβούλιο Reflexologists (ICR) ιδρύθηκε στο Τορόντο. Η αποστολή του ICR είναι να καλύψει τις ανάγκες του επαγγέλματος της ρεφλεξολογίας παρέχοντας ένα παγκόσμιο φόρουμ για την ανταλλαγή ιδεών και πληροφοριών. συγκαλώντας διετείς διεθνείς διασκέψεις · και την προώθηση της πρωτοβουλίας της Παγκόσμιας Εβδομάδας Ρεφλεξολογίας (WRW) για την ευρύτερη αναγνώριση του έργου.
1992:Ιδρύεται στην Ελλάδα ,το Σωματείο Ελλήνων Ρεφλεξολόγων με τον διακριτικό τίτλο Σ.Ε.Ρ. ,με έδρα την Αθήνα.
Παρευρέθηκαν από την Αθήνα οι κκ :Αλεξάνδρα Κολοβού, Αλέκα Μπαλωμένου, Ανθή Βρέττα, Ευφροσύνη Στραβελάκη, Μαρία Μαυρικίου, Ανδρέου, η κ.Κλαίρη από τον κ.Benzamin Gram και ο κ. Αγαπητός από την Θεσσαλονίκη. Τα άτομα αυτά υπήρξαν οι πρωτοπόροι που έβαλαν τις βάσεις για την δημιουργία του Σωματείου Ρεφλεξολόγων.
Το πρώτο Δ.Σ. παράλληλα με την οργάνωση του Σωματείου, τον Σεπτέμβριο πραγματοποιεί με μεγάλη επιτυχία, το 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο του International Council of Reflexologists , στο νησί της Κω.
1993: Ο William Flocco και ο Ph.D. Terry Oleson έγραψαν ένα ερευνητικό έγγραφο και το παρουσίασαν στο American Journal of Obstetrics and Gynecology και απέδειξαν πως η ρεφλεξολογία μειώνει τα P.M.S. συμπτώματα κατά 46% για τις οκτώ εβδομάδες των εβδομαδιαίων θεραπειών. Και αυτό διατηρήθηκε με 42% μείωση των συμπτωμάτων για οκτώ εβδομάδες μετά τη θεραπεία. Αυτό δεν ήταν τόσο αποτελεσματικό όσο οι φαρμακευτικές θεραπείες. Ωστόσο, η ρεφλεξολογία δεν είχε τις παρενέργειες που είχαν οι θεραπείες φαρμάκων. Αυτή η μελέτη ήταν η πρώτη αμερικανική επιστημονική μελέτη που πιστοποίησε την Ρεφλεξολογία ως αποτελεσματική θεραπεία για το PMS
1994:Το δίκτυο Reflexology in Europe (RiEN) ιδρύθηκε το 1994. Ο στόχος της RiEN είναι να παρέχει υποστήριξη στα μέλη με τη μορφή ετήσιων συνεδριάσεων, με την ανταλλαγή των σημερινών προτύπων σε κάθε χώρα για να βοηθήσει στην περαιτέρω ανάπτυξη και την ανταλλαγή πληροφοριών έρευνας. Η συμμετοχή αποτελείται από σχολεία και οργανισμούς με κατηγορία για «φίλους» που δεν εντάσσονται σε καμία κατηγορία.
2001: Ο Εθνικός Σύνδεσμος Ρεφλεξολογίας της Νέας Ζηλανδίας (RNZ) συνένωσε τους δύο εθνικούς οργανισμούς σε ένα το 2001. Η σύνθεση αποτελείται από ειδικευμένους ιατρούς και όσους ενδιαφέρονται για τη ρεφλεξολογία.
2007: Η κοινωνία έχει συμβάλει στην απόκτηση νόμιμης αναγνώρισης για τη θεραπευτική ρεφλεξολογία από το Allied HealTh Professions Council της Νότιας Αφρικής (AHPCSAZ) το 2007
ΠΗΓΕΣ:
http://www.healthysolesschool.com/reflexology.htm
ACART Atlantic Canada Association of Reflexology Therapists –http://www.acart.org/history.html
Reflexology Association of America: http://reflexology-usa.org
BOOKS : Art, Science & History by Christine Issel
Facial Reflexology,Lone Sorensen